We gaan thuis niet meer oefenen en mijn zoon gaat geen spreekbeurt
doen! De tranen zaten me hoog maar het kwam er heel ferm uit tegen
de juf van mijn zoon van 10. Al lange tijd was ik elke dag bezig hem te
helpen met zijn schoolwerk, onder andere de spelling. Ik voelde me meer
juf dan moeder. Hij zag me ook meer als vervelende juf dan zijn eigen
moeder met gezellige moedermomenten. Ik had al lange tijd het gevoel
dat we tegen de bierkaai aan het vechten waren. Dat dit niet hielp. Mijn
kind werd ongelukkig en ik werd ongelukkig. En pas na een overleg met de orthopedagoog van mijn zoon durfde ik ook werkelijk tegen de juf te zeggen: hier stopt het, dit helpt niet. Ik wil iets doen wat wel helpt.
​
Al vanaf groep 4 kon mijn zoon niet goed meekomen met spelling en het is ten notabene mijn vak! Het is voor mijn lastig om te zien dat mijn passie voor taal niet wordt gedeeld door mijn zoon. Hij vindt spelling moeilijk en dus niet leuk. Wat had ik hem graag meer willen helpen maar ons lijntje is te kort!
​
Hoe het was
Wat je over mij moet weten
Steeds beter word ik een nee-zegger en kom meer voor mezelf op. Tot hier en niet verder. Ik ben dol op mijn kinderen maar geniet ook van de rust als ze er even niet zijn. Ik heb tijd nodig om terug te komen in mijn basis. Ik kom over als een persoon die duidelijk weet wat ze doet en waar ze voor staat. Dit is ook zo maar daarvoor heb ik wel eerst veel gekraak van de hersenen gehad en ook zeker hersenspinsels moeten weerleggen. Ik kan naast mijn gevoeligheid namelijk ook een enorme denker zijn. Ik probeer veel buiten te zijn; om te wandelen of te fietsen. Ik geniet van de natuur en daar kom ik het best tot mijn rust.
​
Ik ben een gevoelig persoon. In mijn werk maakt mijn hooggevoeligheid mij uniek. Ik vind een goede sfeer enorm belangrijk; in een goede sfeer kan zowel ik als mijn leerling, beter presteren. Ik heb weinig nodig om te zien wat een kind nodig heeft. Er ontstaat snel een vertrouwensband en het kind voelt zich op zijn gemak. Het mag er zijn; of het nou een goede of slechte dag heeft. Door eerst datgene te geven of doen wat ervoor zorgt dat een kind zich prettig voelt, kan ik daarna met het kind aan het werk. Dit kan een gesprekje zijn, een spelletje, een overzicht geven of misschien alleen een boks.
​
Nog altijd voel ik me jong, maar wel iemand met veel levenservaring. Ik weetheel goed wat mijn zwakke plekken zijn en het is voor mij nog altijd een uitdaging om hiermee om te gaan. Ik heb veel tijd en ruimte voor mezelf nodig maar voel me enorm verantwoordelijk voor mijn kinderen, hun
gemoedstoestand en ontwikkeling.
​
Het onderwijs is de plek is waar onderwijs gegeven wordt. De ouder is de ondersteuner hierbij. ‘Bijspijkeren’ is de taak van school. En als dat niet, om welke reden dan ook, binnen de schoolse bezetting kan worden gedaan, moet dit op een andere manier plaatsvinden. Deze zorg kan niet altijd bij ouders neergelegd worden.
Natuurlijk ben ik me ervan bewust dat er binnen het onderwijs vakken zijn die prioriteit hebben en vakken die iets minder prioriteit hebben. Voor mij taal de basis. In de maatschappij word je afgerekend op een foute spelling. Je eigen handschrift niet kunnen lezen, zorgt ervoor dat je je eigen fouten niet kunt ontdekken. Kinderen beginnen met het aanleren van technisch lezen maar het is belangrijk als een kind ook begrijpt wat er staat. Ook bij vakken als rekenen, aardrijkskunde en geschiedenis is een goed leesbegrip nodig om te begrijpen waar het over gaat.
​
Vanuit mijn eigen ervaring wil ik graag andere kinderen helpen. Of het gaat om moeilijkheden bij spelling, technisch of begrijpend lezen of schrijven. Ik wil me graag deelgenoot maken van hun proces, wanneer het op school niet vanzelf gaat...
Ondersteuning is nodig als het niet vanzelf gaat
ALS JE MIJ ZOU KENNEN ZOU JE WETEN DAT:
Ik heel graag lees maar er vaak niet altijd de tijd voor neem. Ik doe
namelijk altijd eerst wat er voor anderen of in het huishouden moet
gebeuren zodat ik daarna meer rust heb. Tegen de tijd dat ik met een
boek op de bank kan gaan zitten, is de dag voorbij.
Je me ’s nachts niet moet wakker maken. Als je me toch wakker maakt,
zorg dan dat je een koude pannenkoek bij je hebt!
In mijn huis overal bakjes en mandjes te vinden zijn waar ik zo
overzichtelijk mogelijk alles probeer te bewaren. Probeer… want vaak
moet ik wel even zoeken in welk bakje datgene zit wat ik nodig heb.
Ik het liefst mensen om mij heen heb, maar daarentegen heb ik juist
ook veel behoefte aan rust. Merkbaar is het dat als ons gezin in het
weekend weer compleet is. Veel stemmen en geluiden, veel gezelligheid.
Toch moet ik daar elke keer weer aan wennen en trek ik me snel even
terug.
Mijn social media een aardig overzicht geeft van wat ik allemaal doe en
heb gedaan. Ik doe dit niet om over mijn leuke leven op te scheppen
maar omdat ik mijn belevingen gewoon graag deel met anderen. Sinds
de komst van social media is de weg daarvoor voor mij vrij gemaakt.
Ik graag kringlopen en rommelmarkten afloop en altijd met kinderboeken
thuis kom. Of andere hebbedingetjes die ik natuurlijk altijd al nodig had….
Zoiets als bij de Action…
